۱۳۹۶ اردیبهشت ۱, جمعه

مجید اسدی و پیام شکیبا، فعالان دانشجویی و بلاتکلیفی در بند ۲۰۹ اوین

سحبانیوز، مجید اسدی و پیام شکیبا دو فعال دانشجویی پس از گذشت چند ماه از زمان بازداشت، هم‌چنان در «سلول‌های چند نفره» بند ۲۰۹ زندان اوین به صورت بلاتکلیف به سر می‌برند. آقای اسدی از بیماری “التهاب حاد ستون فقرات و دستگاه گوارش” و آقای شکیبا نیز از بیماری “میگرن و کبد چرب” در رنج هستند. در سایه عدم تمدید قرار بازداشت و منقضی شدن قرار پیشین این دو فعال سابق دانشجویی هم اکنون به صورت «غیرقانونی» در بازداشت به سر می برند.

۱۳۹۶ فروردین ۳۱, پنجشنبه

وجود ۷۸۰۰ کلاس درس تخریبی در آذربایجان شرقی

مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس آذربایجان شرقی از وجود هفت هزار و ۸۰۰ کلاس درس غیرمستحکم در این استان خبر داد.

خودسوزی یک دختر جوان در آذربایجان غربی به دلیل مخالفت خانواده با ازدواج او


وجود ۷۸۰۰ کلاس درس تخریبی در آذربایجان شرقی


۱۳۹۶ فروردین ۲۶, شنبه

فاران حسامی، مدرس دانشگاه بهاییان آزاد شد

خانم حسامی تیرماه ۱۳۹۱ هنگامی که برای پیگیری امور حقوقی همسرش به اوین رفته بود، همان جا دستگیر شد.
"عضویت در جامعه بهایی" و "برهم زدن امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی" از اتهام‌های خانم حسامی بود.

۱۳۹۶ فروردین ۲۰, یکشنبه

۱۳۹۶ فروردین ۱۹, شنبه

خودداری کردن از اعزام نرگس محمدی به مرخصی علیرغم در اختیار داشتن وثیقه ۶۰۰ میلیونی


مسولین قضایی، علیرغم در اختیار داشتن وثیقه ۶۰۰ میلیونی، از صدور مرخصی برای نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، پس از دو سال حبس خودداری می کنند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، همسر نرگس محمدی، فعال حقوق بشر که محکومیت شش سال حبس پرونده اولش تمام شده و در حال حاضر محکومیت دوم خود ۱۰ سال حبس را سپری می‌کند، به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «بدون یک روز مرخصی محکومیت مجدد و طولانی نرگس از اواخر اسفند ماه سال گذشته آغاز شده است. او دو سال در زندان بدون یک روز مرخصی به سر برده و اکنون ۱۰ سال حبس پیش رو دارد. هنوز قرار وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی قبلی دستشان است و اگر می‌خواستند به راحتی می‌توانستند با همین قرار وثیقه نرگس را به مرخصی بفرستند.»
نرگس محمدی، عضو کانون مدافعان حقوق بشر که روز ۲۵ اسفند ماه ۱۳۹۵ حکم شش سال حبسش تمام شد. بدون حتی یک روز مرخصی، مجددا حکم ۱۶ سال حبسش به اجرا گذاشته شد. بر اساس ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی، بیشترین مجازات او که مربوط به اتهام «تشکیل و اداره گروه لگام (لغو گام به گام اعدام)» است اجرا می شود و ۱۰ سال از این حکم قابل اجرا است.

۱۳۹۶ فروردین ۱۲, شنبه

پنج شهروند بهایی بازداشت‌شده در زندان اصفهان نگهداری می‌شوند

به گزارش تارنگارحقوق بشردرایران ، پنج شهروند بهایی به نام‌های احسان اشتیاق، عنایت نعیمی، فرزاد همایونی، سروش پزشکی و سهراب نقی پور که صبح روز هشتم فروردین‌ماه در منازلشان بازداشت‌شده‌اند، هم‌اکنون در زندان اصفهان به سر می‌برند.
 سیمین فهندژ، سخنگوی جامعه جهانی بهاییان در ژنو به کمپین بین المللی گفت: «ما متاسفانه هنوز اطلاعی از نهاد بازداشت کننده آنها نداریم. همین طور نمی‌دانیم به چه اتهاماتی آنها دستگیر شده‌اند. فقط می‌دانیم در زمان بازداشت حکم بازرسی و بازداشت را اگر هم داشته‌اند به بازداشت‌شدگان نشان نداده‌اند.» همچنین خانم فهندژ گفت ماموران پس از ورود به منزل این پنج نفر، در ابتدا خانه را تفتیش و برخی از وسایل شخصی را به همراه آنها با خود برده اند. یک منبع مطلع نیز گفت که این پنج بهایی به زندان اصفهان منتقل شده‌اند اما از وضعیت آنها اطلاعی تاکنون در دست نیست.

علیرغم اظهارات حسن روحانی، رییس جمهور ایران در مورد آزادی اقلیت‌های مذهبی در طی نزدیک به چهار سال گذشته دهها بهایی به اتهامات مختلف بازداشت و محکوم شده‌اند و همچنین دهها دانشجو بهایی به دلیل اعتقاد به مذهب بهاییت از دانشگاه های ایران اخراج شده‌اند. در برخی از موارد محل کسب و کارشان پلمب شده است.

جامعه جهانی بهایی در روز ۱۶ شهریور ماه ۱۳۹۵ طی نامه‌ای سرگشاده به حسن روحانی، رییس جمهور ایران، از او خواست تا به«سرکوب اقتصادی بهاییان» در ایران خاتمه دهد. در این نامه ضمن تاکید براینکه تهاجم شدید اقتصادی علیه شهروندان بهایی «سیاست عمدی» دولت ایران است، به اخراج کارمندان بهایی از بخش های دولتی، محدودیتهای متعدد برای آنان در بخش خصوصی، محرومیت شان از طیف گسترده‌ای از حرفه‌ها و مشاغل با دست‌آویز «نجس» بودن آنان، مصادرۀ اموال، اذیت و آزار صاحبان مشاغل و بستن مغازه‌ها اشاره شده و در نهایت از حسن روحانی رییس جمهور ایران خواسته شده است تا با فوریت به وضعیت بهائیان رسیدگی کند و شرایطی فراهم کند تا موانع موجود در مورد کسب و کار بهاییان برداشته شود.

سخنگوی جامعه جهانی بهایی در بهمن ماه ۱۳۹۴ با انتقاد از افزایش فشار بر روی جامعه بهاییان در دولت حسن روحانی گفت:‌ «در حال حاضر ما بیش از ۸۰ نفر بهایی در زندان های ایران داریم. متاسفانه از زمان تشکیل دولت آقای روحانی تاکنون یعنی طی دو سال بسیاری از بهاییان دستگیر شدند، گورستان‌های زیادی از بهاییان تخریب شد و جوانان بهایی که حتی با رتبه بالا در کنکور قبول شدند به دلیل بهایی بودن‌شان نتوانستند تحصیل کنند. حالا هم به ۲۴ نفر شهروند بهایی چنین حکم‌های طولانی داده‌اند.»

پیش از این خانم فهندژ همچنین در اعتراض به بازداشت ها و بی احترامی ها به جامعه بهایی در ایران گفته بود: «جمهوری اسلامی الآن ۳۷ سال است که از هر شیوه‌ای برای تفرقه و جدایی انداختن بین جامعه بهائی و دیگران استفاده کرده است. یکی از این روش‌ها روا داشتن اتهامات، اطلاعات و سخنان نادرست و بی‌اساس در رسانه‌های عمومی است. هر بار که یک شخص شناخته شده به حمایت از جامعه بهائی برخاسته، رسانه‌های دولتی او را هم مورد حمله قرار داده‌اند و اقدامش را ضددولتی و ضداسلامی خوانده‌اند. اما نکته‌ای که مهم است این است که تمام مرزهایی که جمهوری اسلامی سعی کرده در این سال‌ها بین بهائیان و گروه‌های دیگر ایجاد کند در بسیاری از مواقع در زندان‌های خود جمهوری اسلامی شکسته شد.»

صادق آملی لاریجانی، رییس قوه قضاییه ایران نیز روز دوشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۵، بهاییت را «مجعول و ساخته اجانب و استعمارگران» دانست و با طرح این ادعا که «سران بهاییت با کشورهای بیگانه اتصال دارند و از آنها دستورات امنیتی می‌گیرند.»

آیت‌الله محمد موسوی بجنوردی، یکی از اعضای سابق شورای عالی قضایی در زمان آیت الله خمینی بسیار فراتر از این حرف ها رفت و در گفتگویی به خبرگزاری فارس در آذر ماه ۱۳۹۳ حتی حق شهروندی بهاییان را در ایران زیر سوال برد: «هیچوقت ما نمی‌گوییم بهایی حق تحصیل آزاد دارد، اصلا حقوق شهروندی ندارد.» او تصریح کرد «مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان از حق شهروندی برخوردارند. در مجلس نماینده دارند، زیرا ادیان ابراهیمی هستند و ما با آنها تعامل داریم و نمایندگان آنها با ما دوست هستند.»

اقتصاد در قرآن

مهمترين و اصلی ترين منبع در آمد مسلمانان در دوران مدينه، دزديدن اموال غيرمسلمانان بود كه در قرآن به آن غنيمت گفته می شود. مسلمين در دوران محمد و خلفاء راشدين، هيچ كار توليدی اساسی انجام ندادند و تقريبا تمام ثروت مسلمانان محصول دزدی بود.
 اين دزديدن به دو صورت عمده تحقق می يافت يكی كاروان زنی و دوم تجاوز نظامی. غارت شامل تمامی اموال غيرمسلمانان می شد شامل شتر، اموال تجاری، گوسفند، موادغذائی، لوازم زندگی و زنان و كودكان كه بعنوان برده گرفته می شدند. در مواردی كه كل يك قوم را نابود می كردند (مثل بني قريضه) سرزمين و مزارع و خانه هايشان را نيز تصرف می كردند. خلاصه هيچ مالی از دزدی مسلمانان در امان نبود. در اين دزديها به چيزی كه هيچگاه انديشه نمی شد زندگی و حيات غيرمسلمانان بود كه اگر كسی از آنان زنده می ماند، مخصوصا زنان و كودكان، چگونه پس از غارت اموالشان مي توانند به زندگي ادامه دهند.
مبسوط اين غارتها در كتب سيره مثل در سيره ی رسول الله  اثر ابن اسحق يا ابن هشام در تاريخ طبری و مغازی واقدی آمده اند

گمان نمی كنم كه انسان منصف ترديدی داشته باشد كه اينگونه كارها وحشيگری و درنده خوئی صرفند. غنيمتي كه می تواند در يك جنگ دفاعی مورد قبول باشد فقط گرفتن سلاحهای دشمن متجاوز است و بس. نه اينكه كليه‌ی اموال دشمن شكست خورده را غارت كنی كه حتی از ادامه  زندگی بازماند. با توجه به اينكه تقريبا كليه‌ی جنگهای محمد تجاوزكارانه بود كه يا تجاوز را خودش شروع كرده بود مثل بدر و يا در پاسخ به تجاوز قبلی اش بود مثل احد؛ محمد حق نداشت هيچ چيزي از كفار غنيمت بگيرد. اما مدينه از يك قريه‌ی فقير به يك شهر بسيار ثروتمند مملو از احشام و اموال و موادغذائی و كنيز و غلام شد همه از طريق دزدی.

اموال غارتی حلال و پاكند

فكُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلَالًا طَيِّبًا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۶۹ انفال﴾ 
ترجمه: پس از آنچه به غنيمت گرفته ايد بخوريد كه حلال و پاكيزه است و از خدا پروا داريد كه خدا آمرزنده مهربان است (69)

به جای کار تولیدی به غيرمسلمانان حمله كنيد و اموالشان را بدزديد كه هم صواب برده ايد و هم مال حلال و پاك بدست آورده ايد. چه چیز از این بهتر برای اعراب وجود داشت؟

ثروت و فقر خواست خداست

أوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿۳۷ روم﴾
ترجمه: آيا ندانسته اند كه [اين] خداست كه روزى را براى هر كس كه بخواهد فراخ يا تنگ میگرداند.

قلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶ سبا﴾
ترجمه: بگو پروردگار من است كه روزى را براى هر كس كه بخواهد گشاده يا تنگ مى گرداند ليكن بيشتر مردم نمیدانند(36)

أهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا سُخْرِيًّا وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ ﴿۳۲ زخرف﴾ 
 ترجمه: آيا آنانند كه رحمت پروردگارت را تقسيم مىكنند ما [خدا] معاش آنان را در زندگى دنيا ميانشان تقسيم كردهايم و برخى از آنان را از [نظر]درجات بالتر از بعضى [ديگر] قرار دادهايم تا بعضى از آنها بعضى [ديگر] را در خدمت گيرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان می اندوزند بهتر است (32)

اينگونه آيات اول: مؤيد جبر هستند. به اين بيان كه ثروت و فقر همه به خواست خداست و نقش بشر در نظر گرفته نشده است. دوم مخالف علم تجربی و دانش اقتصاد است و با واقعيتهای عينی سازگار نيست. بديهی است كه رشد اقتصادی به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله منابع موجود در يك كشور، موقعيت جغرافيائی و تاريخی، رشد علمی و تكنولوژيك، سيستم حكومتی، طراحی اقتصادی و تلاش فرد و جامعه. و گرنه بايد بپذيريم كه فقر آفريقا و غنای كشورهای پيشرفته تنها به خواست خداست. در قرآن اين عوامل واقعي در نظر گرفته نشده اند بنابراين اقتصاد بعنوان يك علم اصلا مورد قبول قرآن نيست. درست در نقطه‌ی مقابل، قرآن جانب تفريط را گرفته و همه دارائی انسان را ناشی از تلاش خود انسان می داند:

ليس للنسان الا ما سعي(نجم39) 
ترجمه: برای انسان هيچ چيزی جز تلاش او نيست.

گفته برای انسان چيزي بجز تلاش او نيست. يعنی دارائی انسان را منحصر می كند در نتيجه‌ی تلاشش. واضح است كه اين سخن غلط است چون بخش عظيمی از دارائی انسان ربطی به تلش او ندارد مثل تمام ويژگيهای ژنتيكی، تمام صفات و رفتارها و عقایدی كه از محيط جغرافيائی-تاريخی اش می گيرد و مثل ارث و مثل منابع طبيعی يك كشور و مثل تكنولوژی و علم كه از گذشتگان در اختيار هر نسل قرار می گيرد.

بنابراين هر دو دسته آيات فوق هم متناقض و هم غلطند. اصولا گاهی به افراط رفتن و گاهی به تفريط رفتن و ناتوانی از بيان كامل و جامع يك موضوع، كار انسان ناتوان و نا آگاه است نه كار خدا. محمد از طرفی می خواسته خدا را مالک و فاعل مطلق معرفی كند كه همه چيز و همه كار فقط و فقط به دست و خواست اوست، بنابراين آيات سری اول را مطرح كرده است. اما در زمان و مكان ديگری متوجه شده كه نقش فعاليتهای انساني را نيز نمی توان ناديده گرفت بنابراين جمله ی مطلق "ليس للنسان الا ما سعی" را گفته است